Festiwal to święto, a święto to czas, gdy robimy to wszystko, co na co dzień, tylko wolniej, uważniej, dłużej. Przygotowujemy lepsze jedzenie i modlimy się z większym otwarciem. Mamy czas dla siebie i innych.
Muzyka dawna to muzyka przeszłości, która jest rekonstruowana i przywracana tradycji. Wykonywana we właściwy sposób i w przynależnym jej miejscu, ożywa i ożywia czas, w którym powstała.
Jarosław leży 30 km od granicy ukraińskiej i 50 km od słowackiej, a więc jest miejscem wystarczająco odległym, by znaleźć się poza codziennym życiem. By podróż tam wprowadzała w sferę muzyki, która trwa od wieków.
Z miłości do muzyki
W Jarosławiu od 18 lat odbywa się Festiwal Muzyki Dawnej, na którym spotyka się Wschód i Zachód. Samo miasto jest ucieleśnieniem tego spotkania. Są tu kościoły, grekokatolicka cerkiew i synagoga. Przyjazd tutaj to podróż w świat dawnej muzyki, w głąb naszych korzeni.
Ale czy tylko o muzykę chodzi? Na pewno znajduje się ona w centrum wydarzenia – długo i starannie dobierany jest program koncertów, dopełniany debatami, przeplatany warsztatami śpiewu. Jakby mimochodem, staje się to czymś więcej, więcej nawet niż świętem muzyki. W najgłębszej warstwie staje się celebracją życia.
W Jarosławiu festiwal odbywa się od 18 lat, ale jego historia rozpoczęła się trzy lata wcześniej w Starym Sączu. Nienazwaną jeszcze wtedy formułę stworzyli Antoni Pilch i Marcin Bornus-Szczyciński. Pieśń Naszych Korzeni – styk Wschodu i Zachodu – to była idea na jeden festiwal. Okazało się jednak, że próba poroz (...)
Dostęp do treści serwisu jest płatny. Aby wyświetlić pełny tekst musisz być zalogowany
oraz posiadać wykupiony dostęp do tego numeru.
