Kazimierz Stanisław hr. Badeni herbu Bończa urodził się 12 października 1912 roku. Był synem Ludwika hr. Badeniego (1873–1916), dyplomaty, radcy poselstwa austriackiego w Belgii, i Szwedki Alicji Ancarcrona (1889–1985). Potomek rodu Badenich, których wpływy polityczne i potęga finansowa sprawiły, że Galicję i Lodomerię nazywano niegdyś Republiką Badeńską. Imię otrzymał po dziadku – Kazimierzu Badenim (1846–1909), namiestniku Galicji i premierze Austro--Węgier, z nadania cesarza Franciszka Józefa (w latach 1895–1897). W 1914 roku rodzina Badenich przeniosła się do Szwajcarii, a następnie do Wiednia, gdzie dwa lata później zmarł ojciec przyszłego dominikanina. Od 1916 roku mieszkał razem z matką w Busku na Ukrainie.
Po ponownym zamążpójściu jego matki za arcyksięcia Karola Olbrachta Habsburga z Żywca urodził się jego przyrodni brat Karol Stefan, siostry: Maria Krystyna i Renata Maria oraz zmarły w wieku dziecięcym Olbracht Maksymilian. W tym okresie mieszkał w majątku ojczyma w Żywcu, gdzie pobierał nauki – najpierw prywatnie, później w Gimnazjum Państwowym im. M. Kopernika. Tam w 1930 roku zdał egzamin dojrzałości. W 1937 roku ukończył wydział prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Po wybuchu II wojny światowej przebywał w Rumunii, skąd przez Jugosławię i Grecję dostał się do Marsylii, a dalej do Co?tquidan w Bretanii, gdzie wstąpił do 3. Kompanii Strzeleckiej formującego się we Francji wojska polskiego. Następnie w szeregach Strzelców Podhalańskich walczył pod Narwikiem, we Francji i Maroku. Był sekretarzem misji polskiej w Gibraltarze. Na początku 1943 roku przeniesiony do (...)
Dostęp do treści serwisu jest płatny. Aby wyświetlić pełny tekst musisz być zalogowany
oraz posiadać wykupiony dostęp do tego numeru.
