III. WPŁYW MAGISTERIUM PONTIFICIUM NA SAMOŚWIADOMOŚĆ KOŚCIOŁA
Ponad 25 lat niesłychanie intensywnego nauczania 264 następcy św. Piotra wprowadziło w samowiedzę wspólnoty Kościoła parę bardzo ważnych idei charakterystycznych dla sposobu myślenia oraz zasobu doświadczeń zgromadzonych przez Karola Wojtyłę — Jana Pawła II.
Obrona prawdy
Jednym z podstawowych wątków magisterium pontificium jest mocna obrona kategorii prawdy, która w drugiej połowie XX stulecia zaczęła w kulturze Zachodu zarówno w intelektualnej teorii, jak i w praktyce życia, ulegać silnej erozji.
Chociaż już w Ewangelii jest zapisane Piłatowe „Cóż to jest prawda?” i wątek sceptycyzmu jest obecny w całych dziejach ludzkości, to intelektualny atak na kategorię prawdy u schyłku XX wieku jest znacznie bardziej intensywny i konsekwentny niż poprzednio. Przekonanie, że nie ma jednej prawdy, lecz jest ich wiele i każdy ma własną, inaczej mówiąc, że prawda nie istnieje, powoduje, iż zaczyna się ją traktować wyłącznie jako kategorię polityczną, opresywną ze swej natury, bo zmierzającą do nietolerancji i dominacji nad innymi. Takie podejście nieuchronnie związane jest z nieufnością człowieka do intelektu, który nie jest w stanie ogarnąć prawdy, co w konsekwencji zaburza racjonalny dyskurs między ludźmi. W efekcie zostają osłabione więzi społeczne, ponieważ każdy człowiek, tym bardziej każda subkultura, żyje we własnym kosmosie bez komunikacji z inn (...)
Dostęp do treści serwisu jest płatny. Aby wyświetlić pełny tekst musisz być zalogowany
oraz posiadać wykupiony dostęp do tego numeru.
Demokracja zakonna i polityczna