


Encyklika „Slavorum Apostoli” jako jedyna wskazuje na konkretny problem postaci świętych: Konstantego–Cyryla i Metodego. Czym sobie oni zasłużyli, że została im poświęcona encyklika?
Rzeczywiście, nawet św. Józef doczekał się „tylko” adhortacji, a Cyryl i Metody „aż” encykliki. Ostatecznie jedynie sam Jan Paweł II wie, dlaczego poświęcił im całą encyklikę. My możemy się najwyżej domyślać. Na początku i pod koniec dokumentu wspomina, że Apostołowie Słowian tworzyli zręby kultury słowiańskiej, a on jest pierwszym papieżem słowiańskim (por. nr 3 i 31). Ojciec Święty ma poczucie ciągłości dzieła, które kiedyś rozpoczęli Cyryl i Metody. W jego osobie ich wysiłek doczekał się chwili, gdy na czele całego Kościoła stanął papież — Słowianin. Ta encyklika jest więc chyba pewną próbą, w imieniu Kościoła powszechnego, spłacenia długu wdzięczności Braciom Sołuńskim.
Innym powodem napisania encykliki mogła być próba przypomnienia Europie Zachodniej o wschodniej części kontynentu. Papież przypomniał, że chrześcijańska Europa to nie tylko Zachód, ale też Wschód. W tym duchu, w 1980 roku, a więc na pięć lat przed napisaniem Slavorum apostoli, Jan Paweł II ustanowił świętych Cyryla i Metodego współpatronami Europy, obok św. Benedykta.
Jakie przesłanie niosą postaci Cyryla i Metodego i ich dzieło?
Papież Jan Paweł II nie jest pierwszym, który (...)

Aby wyświetlić pełny tekst musisz być zalogowany
oraz posiadać wykupiony dostęp do tego numeru.
Paweł Kozacki OP - ur. 1965, prowincjał polskich dominikanów, duszpasterz, przez wiele lat redaktor naczelny miesięcznika "W drodze". Mieszka w Warszawie (wszystkich teksty tego autora)