Encyklika „Slavorum Apostoli” jako jedyna wskazuje na konkretny problem postaci świętych: Konstantego–Cyryla i Metodego. Czym sobie oni zasłużyli, że została im poświęcona encyklika?
Rzeczywiście, nawet św. Józef doczekał się „tylko” adhortacji, a Cyryl i Metody „aż” encykliki. Ostatecznie jedynie sam Jan Paweł II wie, dlaczego poświęcił im całą encyklikę. My możemy się najwyżej domyślać. Na początku i pod koniec dokumentu wspomina, że Apostołowie Słowian tworzyli zręby kultury słowiańskiej, a on jest pierwszym papieżem słowiańskim (por. nr 3 i 31). Ojciec Święty ma poczucie ciągłości dzieła, które kiedyś rozpoczęli Cyryl i Metody. W jego osobie ich wysiłek doczekał się chwili, gdy na czele całego Kościoła stanął papież — Słowianin. Ta encyklika jest więc chyba pewną próbą, w imieniu Kościoła powszechnego, spłacenia długu wdzięczności Braciom Sołuńskim.
Innym powodem napisania encykliki mogła być próba przypomnienia Europie Zachodniej o wschodniej części kontynentu. Papież przypomniał, że chrześcijańska Europa to nie tylko Zachód, ale też Wschód. W tym duchu, w 1980 roku, a więc na pięć lat przed napisaniem Slavorum apostoli, Jan Paweł II ustanowił świętych Cyryla i Metodego współpatronami Europy, obok św. Benedykta.
Jakie przesłanie niosą postaci Cyryla i Metodego i ich dzieło?
Papież Jan Paweł II nie jest pierwszym, który (...)
Dostęp do treści serwisu jest płatny. Aby wyświetlić pełny tekst musisz być zalogowany
oraz posiadać wykupiony dostęp do tego numeru.
Paweł Kozacki OP - ur. 1965, prowincjał polskich dominikanów, duszpasterz, przez wiele lat redaktor naczelny miesięcznika "W drodze". Mieszka w Warszawie (wszystkich teksty tego autora)