W czasie kwitnienia kasztanowców w śląskich kościołach można zaobserwować ciekawe zjawisko. Z samego rana pojawia się grupa elegancko ubranych młodych ludzi. Druga mniejsza fala dociera wczesnym popołudniem. Podejrzewam, że podobna sytuacja ma miejsce także poza śląską prowincją, bo i przyczyna jest ogólnokrajowa. Matura. Ludowa mądrość kwituje tego typu anomalie lapidarnym „Jak trwoga, to do Boga”. Zaś bardziej naukowe wyjaśnienie podpowiada, że potrzeba religijna jest przystosowaniem ewolucyjnym, ułatwiającym radzenie sobie w sytuacjach traumatycznych. Ergo: wobec maturalnej traumy wzmaga się atawistyczne działanie przystosowania, przyprowadzając młodych w miejsca, w które bez lękowego dopalacza trafiają z wielkim trudem.
Daleki jestem od tego, żeby oceniać autentyczność doświadczeń religijnych pojawiających się w takich sytuacjach. Pewnie w pojedynczych przypadkach dokonują się całkiem rzetelne, trwałe nawrócenia. Jednak statystycznie rzecz biorąc, pochodzące z trwogi majowe wzmożenie nie zmienia krajobrazu religijności młodych. Spora część z nich, jeśli w ogóle następnym razem trafi do kościoła, sprowadzona zostanie do niego przez traumę ślubną. I będzie to wzmożenie, statystycznie rzecz biorąc, równie nietrwałe. Dopalacze – także te, które funduje nam nasz własny organizm – mają krótkotrwałe działanie. Jednym słowem: okołomaturalne doświadczenie uczy, że mechanizm „Jak trwoga, to do Boga” niekoniecznie jest przyczynkiem do budowania trwałych i dojrzałych relacji z Bogiem. Dlatego warto uzupełnić ludową mądrość o dodatek „na chwilkę”. Albo nawet ją przefo (...)
Dostęp do treści serwisu jest płatny. Aby wyświetlić pełny tekst musisz być zalogowany
oraz posiadać wykupiony dostęp do tego numeru.
WIELKI DZIEŃ POWSZECHNEGO WSTYDU